KUMPULAN
CARTA ALIR
24/10/2013 : 4.13 PM
PENUBUHAN MALAYSIA 1963
Tunku Abdul Rahman dalam satu ucapan beliau di depan Persatuan
Wartawan Asing di sebuah hotel di Singapura pada 27 Mei 1961,
menggagaskan penubuhan negara Malaysia yang terdiri daripada Persekutuan
Tanah Melayu, Singapura, Brunei Sarawak, dan Sabah. Antara lain, ia
bertujuan untuk menyekat pengaruh komunis, mengimbangi jumlah penduduk,
meningkatkan kemajuan ekonomi dan mempercepat proses kemerdekaan
terhadap Singapura, Brunei, Sarawak dan Sabah. Singapura menyambut baik
idea tersebut manakala Brunei enggan menyertainya. Manakala Sarawak dan
Sabah yang mulanya menolak cadangan tersebut akhirnya telah bersetuju
apabila diberi jaminan mengenai pemerintahan sendiri.
Untuk memberikan kebebasan dan keadilan kepada semua pihak, pada 17 Januari 1962 sebuah suruhanjaya yang akan meninjau pandangan penduduk negeri-negeri tersebut telah diumumkan dan dikenali sebagai Suruhanjaya Cobbold. Suruhanjaya itu dianggotai oleh 5 orang ahli, dipengerusikan oleh Lord Cobbold dan dianggotai oleh dua wakil Kerajaan British, Sir Anthonv Abell dan Sir David Watherston, sementara wakil Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu pula terdiri dari Datuk Wong Pow Nee dan Encik Mohamed Ghazali Shafie. Mr. H. Harris bertindak selaku Setiausaha.
Sepanjang Februari-April 1962, Suruhanjaya ini telah menemui lebih 4000 orang dan menerima 2200 memorandum daripada pelbagai pihak yang terdiri daripada parti-pati politik, ahli-ahli mesyuarat kerajaan dan undangan, pembesar-pembesar, anak-anak negeri dan pemimpin kaum, majlis bandaran, pemimpin-pemimpin agama, kesatuan sekerja dan orang ramai yang memberikan pandangan. Secara keseluruhan, lebih lapan puluh peratus bersetuju dengan gagasan tersebut dan pada 21 Jun 1962, laporan tersebut telah diserahkan kepada kerajaan British.
Untuk memberikan kebebasan dan keadilan kepada semua pihak, pada 17 Januari 1962 sebuah suruhanjaya yang akan meninjau pandangan penduduk negeri-negeri tersebut telah diumumkan dan dikenali sebagai Suruhanjaya Cobbold. Suruhanjaya itu dianggotai oleh 5 orang ahli, dipengerusikan oleh Lord Cobbold dan dianggotai oleh dua wakil Kerajaan British, Sir Anthonv Abell dan Sir David Watherston, sementara wakil Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu pula terdiri dari Datuk Wong Pow Nee dan Encik Mohamed Ghazali Shafie. Mr. H. Harris bertindak selaku Setiausaha.
Sepanjang Februari-April 1962, Suruhanjaya ini telah menemui lebih 4000 orang dan menerima 2200 memorandum daripada pelbagai pihak yang terdiri daripada parti-pati politik, ahli-ahli mesyuarat kerajaan dan undangan, pembesar-pembesar, anak-anak negeri dan pemimpin kaum, majlis bandaran, pemimpin-pemimpin agama, kesatuan sekerja dan orang ramai yang memberikan pandangan. Secara keseluruhan, lebih lapan puluh peratus bersetuju dengan gagasan tersebut dan pada 21 Jun 1962, laporan tersebut telah diserahkan kepada kerajaan British.
Kata sepakat telah dicapai antara Perdana Menteri Persekutuan Tanah Melayu, Tunku Abdul Rahman dengan Harold Macmillan, Perdana Menteri British untuk mengadakan rundingan di London. Rundingan tersebut berlangsung selama 2 minggu. Pada 9 Julai 1963, satu perjanjian penting telah ditandatangani di Pejabat Perhubungan Komanwel di Malborough House, London. Perjanjian Penubuhan Persekutuan Malaysia ini telah ditandatangani oleh wakil-wakil Kerajaan British, Persekutuan Tanah Melayu, Sabah, Sarawak dan Singapura. Kerajaan British telah diwakili oleh Perdana Menteri Encik Harold Macmillan, Encik Ducan Sandys dan Lord Landsdowne.
Kerajaan Persekutuan Tanah Melayu pula telah diwakili oleh Perdana
Menteri Tunku Abdul Rahman, Tun Abdul Razak, Encik Tan Siew Sin, Datuk
V.T. Sambanthan, Datuk Ong Yoke Lin dan Dr. Lim Swee Aun. Sabah pula
telah diwakili oleh Datuk Mustapha bin Datuk Harun, Encik Donald A.
Stephen, Encik W.K.H. Jones, Encik Khoo Siak Chiew, Encik W.S. Holley
dan Encik G.D. Sundang. Wakil-wakil dari negeri Sarawak pula terdiri
daripada Encik P.E.H. Pike, Temenggung Jugah, Datuk Bandar Abang Haji
Mustapha, Encik Ling Beng Siew dan Datuk Abang Haji Openg. Sementara
Singapura telah diwakili oleh Encik Lee Kuan Yew dan Encik Goh Keng
Swee. Kedua-dua negara bersetuju mengeluarkan kenyataan bersama pada
12hb Julai 1963 iaitu Kerajaan British bersetuju menyerahkan kedaulatan
Sabah, Sarawak dan Singapura kepada Kerajaan Malaysia dan Malaysia akan
wujud pada 31hb Ogos, 1963.
Ketika ura-ura pembentukan Malaysia menjadi kenyataan, Filipina dan Indonesia menentang keras gagasan tersebut. Filipina mendakwa Sabah adalah sebahagian daripada wilayahnya manakala Indonesia yang mempunyai perancangan mewujudkan Indonesia Raya telah cuba menggagalkan usaha tersebut dengan lebih keras lagi dengan mengisytiharkan Konfrantasi pada 20 Januari 1963 dengan slogan ‘Ganyang Malaysia’. Tentera Indonesia dihantar menyusup sempadan Malaysia terutama di Sabah dan Sarawak serta Johor.
Cabaran getir yang dihadapi ini tidak mematahkan semangat pemimpin dan rakyat Persekutuan Tanah Melayu, Singapura, Sarawak dan Sabah untuk melihat satu negara bersatu. Walaupun perancangan sebenar pengisytiharan akan dibuat pada 31 Ogos 1963, majlis tersebut terpaksa ditangguhkan. Lawrance Michelmore selaku wakil Persatuan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB) sekali lagi mengadakan tinjuan pandangan penduduk Borneo Utara dan Sarawak. Pada 14 September 1963, laporan telah dikeluarkan yang mengesahkan majoroti penduduk negeri tersebut menyokong penyertaaan dalam Persekutuan Tanah Melayu. Justeru, pada 16 September 1963, gagasan tersebut telah menjadi kenyataan dan lahirlah sebuah kesatuan yang dikenali sebagai Malaysia.
Pengisytiharan tersebut dibuat di Stadium Merdeka, Kuala Lumpur. Upacara membaca deklarasi penubuhan Malaysia itu telah dilakukan di hadapan Yang Di Pertuan Agong, Raja-Raja Melayu, Gabenor-Gabenor Pulau Pinang, Melaka, Singapura, dan Sabah. Turut serta dalam upacara itu ialah tiga orang pemimpin dari tiga buah negeri yang baru di dalam Persekutuan Malaysia iaitu En. Lee Kuan Yew, En. Donald Stephens dan En. Stephen Kalong Ningkan. Bagaimanapun, penyertaan Singapura hanya mampu bertahan selama dua tahun apabila terpaksa berpisah pada 1965.
Ketika ura-ura pembentukan Malaysia menjadi kenyataan, Filipina dan Indonesia menentang keras gagasan tersebut. Filipina mendakwa Sabah adalah sebahagian daripada wilayahnya manakala Indonesia yang mempunyai perancangan mewujudkan Indonesia Raya telah cuba menggagalkan usaha tersebut dengan lebih keras lagi dengan mengisytiharkan Konfrantasi pada 20 Januari 1963 dengan slogan ‘Ganyang Malaysia’. Tentera Indonesia dihantar menyusup sempadan Malaysia terutama di Sabah dan Sarawak serta Johor.
Cabaran getir yang dihadapi ini tidak mematahkan semangat pemimpin dan rakyat Persekutuan Tanah Melayu, Singapura, Sarawak dan Sabah untuk melihat satu negara bersatu. Walaupun perancangan sebenar pengisytiharan akan dibuat pada 31 Ogos 1963, majlis tersebut terpaksa ditangguhkan. Lawrance Michelmore selaku wakil Persatuan Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB) sekali lagi mengadakan tinjuan pandangan penduduk Borneo Utara dan Sarawak. Pada 14 September 1963, laporan telah dikeluarkan yang mengesahkan majoroti penduduk negeri tersebut menyokong penyertaaan dalam Persekutuan Tanah Melayu. Justeru, pada 16 September 1963, gagasan tersebut telah menjadi kenyataan dan lahirlah sebuah kesatuan yang dikenali sebagai Malaysia.
Pengisytiharan tersebut dibuat di Stadium Merdeka, Kuala Lumpur. Upacara membaca deklarasi penubuhan Malaysia itu telah dilakukan di hadapan Yang Di Pertuan Agong, Raja-Raja Melayu, Gabenor-Gabenor Pulau Pinang, Melaka, Singapura, dan Sabah. Turut serta dalam upacara itu ialah tiga orang pemimpin dari tiga buah negeri yang baru di dalam Persekutuan Malaysia iaitu En. Lee Kuan Yew, En. Donald Stephens dan En. Stephen Kalong Ningkan. Bagaimanapun, penyertaan Singapura hanya mampu bertahan selama dua tahun apabila terpaksa berpisah pada 1965.
sumber diperoleh dari http://www.malaysiamerdeka.gov.my/v2/ms/sejarah/penubuhan-malaysia.html
12/10/2013 : 6.17 PM
Reaksi dan Sambutan Rakyat Dalam Negeri Terhadap Pembentukan Malaysia
Persekutuan Tanah Melayu
Pada umumnya, rancangan pembentukan Malaysia yang dicadangkan oleh Tunku Abdul Rahman mendapat sambutan baik daripada parti-parti politik di Tanah Melayu. Kesemua parti politik bersetuju dengan prinsip tersebut tetapi ada juga yang berbeza pendapat tentang cara hendak melaksanakannya. Misalnya, PAS walaupun menerima cadangan itu tetapi mempersoalkan tindakan Tunku kerana tidak berunding dengan para pemimpin politik yang lain sebelum mengumumkannya. PAS juga mencadangkan pembentukan Melayu Raya yang merangkumi Indonesia. Parti-parti lain seperti MCA dan Parti Rakyat Malaya juga menyatakan sokongan masing-masing.
Singapura
Kerajaan PAP di bawah pimpinan Lee Kuan Yew menyambut baik dan menyokong cadangan itu. Gagasan ini dapat pengelakkan Singapura daripada dikuasai oleh parti berhaluan kiri. PAP juga melihat cadangan tersebut sebagai peluang baik untuk membolehkan Singapura mencapai kemerdekaan dengan lebih cepat.
Workers’ Party walaupun setuju, tetapi melihat cadangan tersebut sebagai sesuatu yang sukar untuk dilaksanakan. Parti Rakyat Singapura menentang cadangan itu dan mengaggapnya sebagai satu rancangan kerajaan British untuk terus mengekalkan pengaruhnya.
Reaksi Sabah, Sarawak dan Brunei
Cadangan penubuhan Malaysia telah memeranjatkan para pemimpin parti-parti politik di Sabah, Sarawak dan Brunei. Akibat daripada kesedaran politik yang tinggi , ada di antara pemimpin yang ingin mendapatkan kemerdekaan bagi negeri masing-masing secara berasingan atau membentuk sebuah Kesatuan Negeri-negeri Borneo yang merdeka. Ada antara mereka yang menganggap rancangan pembentukan Malaysia sebagai satu helah untuk meluaskan kuasa Tanah Melayu bagi menggantikan penjajahan British. Oleh sebab kebimbangan itu, para pemimpin politik di Borneo telah membentuk satu Barisan Bersatu (United Front) pada 9 Julai 1961. Barisan Bersatu ini dianggotai oleh Donald Stephen iaitu pengasas Pertubuhan Kebangsaan Kadazan Bersatu (UNKO), Ong Kee Hui iaitu Pengerusi Parti Rakyat Bersatu Sarawak (SUPP) dan A.M Azahari, Pengerusi Parti Rakyat Brunei. Setiausaha Agung Parti Kebangsaan Sarawak (SNAP), Stephen Kalong Ningkan menentang usaha meletakkan Sarawak di bawah sebarang kuasa asing . Bantahan-bantahan ini timbul kerana mereka tidak mendapat maklumat lengkap daripada kerajaan Tanah Melayu tentang rancangan penubuhan Malaysia sehingga ada antaranya yang membuat kenyataan secara terburuh-buru.
Walau bagaimanapun, setelah mendapat penjelasan daripada kerajaan Persekutuan Tanah Melayu, parti-parti di Sabah seperti UNKO, Pertubuhan Kebangsaan Sabah Bersatu (USNO), Parti Bersatu, Parti Demokratik, Pasok Momogun akhirnya menyokong pembentukan Malaysia. Parti Perikatan Sabah di bawah pimpinan Donald Stephens dan Tun Mustapha bin Datu Harun yang terdiri daripada semua parti politik di Sabah telah memenangi pilihan raya Majlis Daerah yang pertama pada tahun 1962. Ini menunjukan kesepakatan rakyat Sabah untuk menyertai Malaysia.
Di Sarawak pula, Parti Negara Sarawak(PANAS) dan Parti Kebangsaan Sarawak(SNAP) pada awalnya menentang tetapi akhirnya menyokong cadangan pembentukan Malaysia. Parti-parti lain seperti Barisan Rakyat Jati Sarawak (BARJASA), Parti Pesaka Anak Sarawak (PESAKA) dan Persatuan Cina Sarawak (SCA) juga menyokong usul tersebut. Walau bagaimanapun Parti Bersatu Rakyat Sarawak (SUPP) menentang usul tersebut kerana berpendapat Sarawak patut bersatu dengan Sabah dan Brunei. Akhirnya, kesemua parti politik di Sarawak kecuali SUPP telah membentuk parti Perikatan Sarawak dan memenangi Pilihan raya Majlis Daerah pada tahun 1963.
Penyata Suruhanjaya Penyiasat Borneo Utara Dan Sarawak, 1962
Di Brunei pula, Sultan Omar Ali Saifuddin menyokong cadangan Malaysia dan menyifatkan cadangan itu sebagai sesuatu yang menarik hati kerana wujudnya ‘tali perhubungan agama, bangsa, adat resam dan kebudayaan’ antara kedua-dua negeri. Brunei juga memerlukan Tanah Melayu bagi melindungi daripada Filipina dan Indonesia. Sokongan ini jelas dilihat dalam kenyataan baginda sendiri, iaitu:
“… bahawa Brunei bersetuju pada dasarnya untuk menyertai Malaysia sekiranya dalam persekutuan itu bersesuaian dengan kehendak kita dan boleh mendatangkan faedah kepada kita”
sumber diperoleh dari http://www.malaysiamerdeka.gov.my
Read Users' Comments (0)